107. rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę 11.11.25

Fundacja Dabar wraz z Gminą Komańcza przygotowała uroczyste obchody 107. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę. Prezes zarządu Fundacji Dabar ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk przewodniczył uroczystej liturgii Święta Niepodległości. Wygłosił homilię, w której podkreślił wkład Kościoła w dziejowy proces zachowania polskiej i chrześcijańskiej tożsamości Narodu pod zaborami oraz w samo wydarzenie odzyskania i obrony niepodległości Państwa Polskiego na początku XX wieku. Wskazał na rolę Chrystusa, Jego Ewangelii o godności i wolności człowieka, o miłości braterskiej i poświęceniu – nawet własnego życia za przyjaciół. Ewangelia oddziaływała na wiarę młodych patriotów i kapłanów oraz całego Narodu; była natchnieniem dla twórców wielkiej kultury – dla wierzących pisarzy, malarzy, poetów i kompozytorów! Kapłani inspirowani tą Ewangelią umacniali w czasach zaborów Naród w dążeniach do wolności i jedności. Hołd złożył im Adam Mickiewicz ukazując w „Panu Tadeuszu” poświęcenie dla wolności księdza Robaka i jego chwalebną śmierć w promieniach Wschodzącego Słońca:

„Jacek, słuchając, cicho odmówił modlitwy;
Przycisnąwszy do piersi święconą gromnicę,
Podniósł w niebo zatlone nadzieją źrenice
I zalał się ostatnich łez rozkosznych zdrojem:
„Teraz, rzekł, Panie, sługę Twego puść z pokojem!”

Wszyscy uklękli; a wtem ozwał się pod progiem
Dzwonek: znak, że przyjechał pleban z Panem Bogiem.

Właśnie już noc schodziła i przez niebo mleczne,
Różowe, biegną pierwsze promyki słoneczne.
Wpadły przez szyby jako strzały brylantowe,
Odbiły się na łożu o chorego głowę
I ubrały mu złotem oblicze i skronie,
Że błyszczał jako święty w ognistej koronie”.

(fragm. A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz” – Księga Dziesiąta: „Emigracja. Jacek”).

 

W zakresie niepodległościowej kultury polskiej ks. prof. wskazał na przykład muzyki F. Chopina, głęboko inspirowanej tradycją katolickiej modlitwy, polskich kolęd i wiarą w zwycięską moc miłości i Boga. Jak pisał Norwid, Fryderyk po ostatecznym pojednaniu z Bogiem „umarł jak święty”. A siostrę prosił, aby jego serce zostało złożone w kościele Sw. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, w kościele jego młodości. Spoczywa ono w filarze z napisem: „Gdzie skarb twój, tam serce twoje”. Krzyż i zmartwychwstanie Pana Jezusa – to był jego Skarb. Z nich płynie piękno i misterium egzystencji człowieka i Narodu idącego drogą krzyżową ku zmartwychwstaniu – zawarte w jego muzyce. Ten Skarb ukryty w jego muzyce do dzisiaj broni i zabezpiecza naszą wolność i niepodległość we współczesnej Europie i świecie.

Homilia została zakończona modlitwą słowami hymnu „Boże, coś Polskę!”, z prośbą o błogosławieństwo dla wolnej Polski i wolnych Polaków. Dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej w Rzepedzi przygotowały wzruszające przedstawienie o Niepodległej Ojczyźnie, wykonane w kościele parafialnym w Komańczy. Uwydatniło ono rolę Kościoła, wiary i kultury inspirowanej Ewangelią w odzyskiwaniu niepodległości i w dalszym jej zachowaniu dla dobra najmłodszych i przyszłych pokoleń Polaków żyjących w silnej i wolnej Polsce. Następnie, uczestnicy uroczystości udali się na skwerek, gdzie miała miejsce część oficjalna– odśpiewano Hymn Państwowy Rzeczypospolitej Polskiej i złożono kwiaty i znicze pod Pomnikiem Poległych za Ojczyznę. Obchody zakończyły się wykonaniem pieśni narodowych przez młodych laureatów konkursu pieśni patriotycznych, organizowanego przez Szkołę Podstawową w Komańczy im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego.